Q&A: Harvard Turtle, SE Asia Talent Crunch & Immigrant's Dilemma - E79

"Ang bawat tao'y magdadala ng kanilang sariling kultura, edukasyon, background, karanasan, pamumuno, pagkatao sa talahanayan. Sa palagay ko ang pagkakaiba -iba ay mahusay na makakatulong na gumawa ng mas mahusay na mga posisyon sa average. Sa palagay ko ay napatunayan na sa siyentipiko at pananaliksik na ang pagkakaiba -iba, hanggang sa isang punto, ay talagang epektibo para sa paggawa ng desisyon." 

- Jeremy au

Sinasagot ni Jeremy ang nakikinig ng Q&A mula kay Robert Jomar Malate sa Harvard Turtle, dilemma ng talento ng Timog Silangang Asya at dilemma ng imigrante.

Si Robert Jomar Malate ay isang ika-4 na taong undergraduate sa Harvard University na nakatuon sa mechanical engineering. Sa panahon ng paaralan, aktibo siya sa pamayanan ng engineering, na nagtrabaho at pinamamahalaan ang mga proyekto kasama ang Robotics Team at Aeronautics Club. Ang kanyang mga kasanayan sa engineering ay lampas sa mechanical engineering, na nagawa ang software engineering sa Google at pananaliksik sa Wyss Institute . Sa huli, ang kanyang layunin ay upang gumana sa mga cut-edge na robotics at aeronautics system. Sa labas ng engineering, nasisiyahan din siya sa pag -aaral tungkol sa kasaysayan ng mundo, ekonomiya, at Mandarin Chinese. Sa labas ng mga klase, makikita niya ang pakikipag -usap sa mga tao, ehersisyo at breakdancing.

Ang episode na ito ay ginawa ni Kyle Ong .

Mangyaring ipasa ang pananaw na ito o mag -imbita ng mga kaibigan sa https://whatsapp.com/channel/0029vakr55x6bieluevkn02e

Jeremy Au (00:00): 

Maligayang pagdating sa matapang. Maging inspirasyon ng mga pinakamahusay na pinuno ng Timog Silangang Asya. Buuin ang hinaharap, alamin mula sa ating nakaraan, at manatiling tao sa pagitan. 

Ako si Jeremy Au, isang VC, tagapagtatag at ama. Sumali sa amin para sa mga transkrip, pagsusuri, at pamayanan sa www.jeremyau.com 

Hoy, Robert, magandang magkaroon ka. Inabot mo sa pamamagitan ng Harvard at ang tanggapan ng karera, na labis na nagsasabi na kailangan mong maging taong ito, at iyon ang dahilan kung bakit kami narito. Narinig ko na mayroon kang maraming mga katanungan tungkol sa Timog Silangang Asya kaya't kinukuha namin ang pagkakataon na dumaan sa mga katanungan at sana ay ibahagi ang mga sagot, tulad ng hilaw na ito, mabuhay tulad nito, kasama ang sinumang iba pa na maaaring magkaroon din ng mga katulad na katanungan. Kaya oo, Robert, bakit hindi mo lang ipakilala ang iyong sarili? 

Robert Jomar Malate (00:59): Galing. Ngunit bago ako magsimula, nais lamang na magpasalamat muli sa iyong oras, Jeremy, at nasasabik ako para dito. 

Jeremy Au (01:04): Oo. 

Robert Jomar Malate (01:04): Kaya ako si Robert. Kasalukuyan akong senior undergraduate sa Harvard na nag -aaral ng mechanical engineering. Para sa 

Ako, ang aking pangunahing interes ay namamalagi sa aeronautics at robotics. 

Ang pangunahing dahilan na nais kong tanungin tungkol sa Timog Silangang Asya ay dahil, para sa akin, etnically ako ay Pilipino. Ang aking pamilya ay nagmula sa Pilipinas, ngunit pangunahing ipinanganak ako at pinalaki sa isang isla na tinatawag na Saipan, na isang teritoryo ng US na malapit sa rehiyon ngunit halos lahat ng aking buhay ay lumaki ako sa uri ng isang kontekstong Amerikano. 

Kaya kung ano ang nais kong subukang malaman ang higit pa tungkol sa talaga ang lugar kung saan nanggaling ang aking mga magulang, dahil sa potensyal na isang araw nakikita ko ang aking sarili, nais kong bumalik doon at ibalik ang isang bagay. 

Jeremy Au (01:43): 

Oo, kamangha -manghang iyon. Sa palagay ko ang nakakainteres ay ang iyong kwento ay hindi isang bihira. Ibig kong sabihin, nakikita mo muna ang mundo bilang napaka -flat, ang ibig kong sabihin ay bago si Covid, at sa lalong madaling panahon, sa sandaling natapos na si Covid sa palagay ko ang mga tao ay maglalakbay ngunit maraming mga Amerikanong Amerikano na naglalakbay pabalik sa Timog Silangang Asya. Vice Versa, maraming mga Timog Silangang Asyano na naglalakbay sa Estado upang mag -aral at magtrabaho. 

Alam kong may kaunting daloy. Sa tingin ko noong nakaraan ay naalala ko ang aking mga lolo't lola na umalis sa China. Para sa kanila, ito ay tulad ng isang one-way na tiket upang pumunta sa isang lugar. Iniwan nila ang lahat, ang kanilang nayon, ang kanilang pamilya. Ngunit ngayon hindi. Maaari kang palaging lumipad pabalik. 

Oo, kaya sa palagay ko ang katotohanan ay, Robert, maraming tao na naabot sa akin sa mga nakaraang taon na nagtanong sa akin tungkol sa Timog Silangang Asya at tinanong kung ano ang gusto nitong pumunta doon. At kahit na alam ko ang maraming mga tao na bumalik sa mga estado o bumalik sa Europa o Australia pati na rin pagkatapos ng kanilang karanasan. Napakasaya na ibahagi at sagutin ang anumang mga katanungan na mayroon ka. Kaya ano ang gusto mong tanungin? 

Robert Jomar Malate (02:46): Galing. Sa palagay ko ang mga unang bagay ay una ay makatarungan, sa palagay ko, nagsisimula sa merkado. Nabasa ko pa ang tungkol sa 

Ang impormasyong ibinigay mo, tungkol sa kung ano ang kasalukuyang pag -unlad sa merkado. Gusto ko lang magtanong, una ang kung ano ang sasabihin mo ay ang mga kasanayan na kinakailangan para sa isang taong nais na magmula sa ibang bansa upang magtrabaho sa Timog Silangang Asya, dahil mula sa nabasa ko na mayroong maraming iba't ibang mga industriya na nagsisimula nang mag -pop up? 

Jeremy Au (03:11): 

Buweno, higpitan natin nang kaunti ang tanong at pagkatapos ay i -bifurcate ang tanong. Kaya higpitan ang tanong na maging tulad ng kung ano ang nais ng mga startup ng teknolohiya sa Timog Silangang Asya sa buong rehiyon, na siyempre ay nag -iiba sa merkado sa merkado. At ang pangalawang tanong ay kumpara sa iyong background, dahil mayroon kang isang tiyak na background sa Harvard Engineering. Tumalon muna tayo sa pangalawa. 

Robert Jomar Malate (03:11): Okay. 

Jeremy Au (03:33): Bilang isang engineer ng Harvard ay magiging isang mainit na kalakal sa buong merkado dahil kakaunti ang mga tao na napunta sa Harvard at nasa Timog Silangang Asya ngayon.

Kung ikaw ay nasa Boston o New York, mayroong isang tonelada ng mga taong Harvard na naglalakad. Kaya ito ay magiging medyo nakakagulat sa buong mundo ngunit ang pagiging isang Harvard MBA o pagiging isang Harvard undergrad ay walang malaking pakikitungo sa Boston o New York dahil marami sa kanila, may katuturan ba ito? 

Robert Jomar Malate (04:00): mm-hmm (nagpapatunay). 

Jeremy Au (04:02): At higit sa kinatawan, tama o mali, sa ilang mga industriya tulad ng pananalapi o tech o kung ano man ito, at lalo na ang mga tungkulin sa pamumuno. Kaya sa palagay ko mayroong isang malaking siksik na network doon. 

Ngunit sa Timog Silangang Asya ikaw ay isang engineer ng Harvard. Oo, sa palagay ko ikaw ay bata ngunit hindi ito magiging isang problema. Magagawa mong makahanap ng trabaho, walang problema, lalo na sa Pilipinas at sa Singapore pati na rin nais nilang magkaroon ng isang katulad mo. Sinusuri mo ang mga kwalipikasyong pang -akademiko, sa isang unibersidad ng Ivy League, teknikal ka. Anong uri ng engineering ka na rin? 

Robert Jomar Malate (04:40): Nag -aaral ako ng Mechanical Engineering. 

Jeremy Au (04:42): 

Mechanical Engineering, kaya mechanical engineering kaya hindi ka kinakailangan isang computer engineer na kung saan ay ibang bagay, kaya pag -uusapan natin iyon, uri ng isang mishmash doon. At pagkatapos ikaw ay bata. Sa tingin ko mas mahalaga mayroon kang mga ugat sa rehiyon. 

At sa gayon, para sa maraming mga startup sa isang rehiyon kung ano ang hindi nila nais na makita ay isang tao na hindi masyadong kwalipikado, isang taong walang kaugnay na set ng kasanayan at isang taong walang mga ugat sa rehiyon, sapagkat ito ay nag -aalala dahil pagkatapos ay mayroon kang isang grupo ng mga tao na hindi masyadong mahusay na kwalipikado na maaaring umalis sa anumang sandali. 

Kaya sa palagay ko sa mga tuntunin ng iyong persona makakahanap ka pa rin ng trabaho ngunit pagkatapos ay i -invert ang script ng kaunti, na kung ano ito ay bakit ito? Malinaw na ang mga tao ay naghahanap ng Ivy League, nakasuot ng Harvard shirt. Sa palagay ko kakaunti sa mga nangungunang institusyong unibersidad sa edukasyon. Kung mayroong isang senyas para sa kalibre, isang senyas para sa kakayahan sa pag -aaral, iyon din ang mga tanong na naroroon. 

Ngunit sa palagay ko ang pangalawang piraso ng sangkap na iyon, pati na rin, ay ang katotohanan na mayroong isang talento ng talento sa rehiyon para sa mga taong may edukasyon na may mataas na edukasyon, tulad ng Singapore ay malinaw na lubos na pinag-aralan ngunit ito lamang, ano, tatlong milyong mga tao. Ibig kong sabihin, kung isasama mo ang paglalakbay at lahat ay nangangahulugang limang milyon. Iyon ay isang maliit na ngipin, kung titingnan mo ang Pilipinas, Vietnam, Indonesia. Sa palagay ko ay hindi na maraming mga tao na napunta sa unibersidad bilang isang proporsyon ng populasyon. Kaya iyon ay isang malaking piraso. 

Sa pangalawang sukat ay malinaw na pinag -uusapan mo ang tungkol sa mechanical engineering, kaya malinaw naman ang lahat ng mga startup ay matapat na naghahanap ng mga inhinyero ng computer, kaya't isa pang malaking kakulangan sa buong rehiyon dahil walang maraming mahusay, sa palagay ko, ang mga unang pinuno ay malinaw na ang mga lokal na kumpanya. 

Halimbawa, nakipag -chat ako sa isang kaibigan, si Oliver Segovia, at pinag -uusapan niya ang Pilipinas, at isinulat namin ang mahusay na pagsusuri na kung ano ang Pilipinas, mayroon kang iyong mga lokal na kumpanya na maaari mong magtrabaho. Maaari kang magtrabaho para sa isang kumpanya ng Singaporean, o tulad ng isang rehiyonal na kumpanya na may punong tanggapan, hindi punong tanggapan, isang pangkat ng engineering sa outpost sa Pilipinas. O maaari kang magtrabaho para sa isang kumpanya ng US at maaari kang magtrabaho bilang isang malayong tao. 

At sa mga bagay na iyon ay umiiral, kaya maraming kumpetisyon para sa talento na iyon, kung may katuturan ito, sa isang panig, at walang maraming henerasyon ng talento na iyon, dahil halos isang kinakailangan para sa iyo na maging isang engineer ng computer kung para sa iyo ay nagawa mo rin ang unibersidad, kaya mayroong isang problema sa sangkap doon. Kaya mababang supply at mataas na demand para sa mga inhinyero sa computer. 

At pagdating sa mechanical engineering, malinaw naman pagkatapos ay mayroong ibang hanay ng mga industriya. Marahil ay hindi ka sumali sa puwang ng crypto, na may isang tiyak na hanay ng mga kinakailangan. Marahil ay hindi ka sumali sa SaaS, software bilang isang serbisyo, puwang, dahil kung nais mong i -play ang lakas na iyon. 

At pagkatapos, sa ikatlong harapan, oo, mayroon kang mga ugat, kaya naging mas madali para sa mga kumpanya na maging tulad ng, "Okay, hindi ka isang taong malamang na mag -piyansa dahil nalito ka sa kapaligiran o nakakuha ka ng bahay," o kung ano man ito, na kung saan ay isang malaking problema para sa maraming talento. Kaya sa tingin ko sa Tsina tinawag nila silang mga pagong. Sa palagay ko ang Timog Silangang Asya ay gumagamit din ng mga salitang pagong. 

Robert Jomar Malate (08:12): Oh, talaga? 

Jeremy Au (08:13): Tulad ng mga taong lumalangoy pabalik sa baybayin, di ba? 

Robert Jomar Malate (08:16): Oo. 

Jeremy Au (08:20): 

Kaya iyon ay isang malaking target na demograpiko, sa palagay ko, para sa mga recruiter. Naghahanap sila ng Vietnamese. Ang mga startup ng Vietnam ay naghahanap ng mga Amerikanong Amerikano o tao, ang Vietnam, na nag -aral sa mga estado at bumalik, bumalik, mga bagay na tulad nito. Yeah? 

Robert Jomar Malate (08:36):

Mm-hmm (nagpapatunay). Sa totoo lang sa tala na iyon, si Jeremy, kaya ito ay isang bagay na talagang isa pang tanong na nais kong tanungin sa iyo ay tungkol sa kultura ng trabaho. Ginawa ko ang katotohanan na lalo akong lumaki sa background ng Estados Unidos ngunit mayroon akong mga ugat sa Timog Silangang Asya. Kaya't hulaan ko ang isang bagay na nais kong tanungin sa iyo sa tala na ito ay kung paano mo masasabi na matututunan ko ang kultura, sa isang kahulugan, dahil mayroon akong mga ugat doon ngunit hindi ako lumaki sa lugar. 

Sa palagay ko ito ay isang bagay bilang isang imigrante, nais kong tawagan itong dilemma ng imigrante; Tulad ng mayroon kang iyong ina na bansa ngunit pagkatapos ay lumaki ka rin sa ibang background. Paano mo sasabihin, bilang isang taong nagmula sa ibang background ngunit mayroon pa ring mga ugat, matuto nang higit pa tungkol sa mga ugat na iyon? 

Jeremy Au (09:15): 

Oo. Ibig kong sabihin, iyon ay isang pangkaraniwang problema sa mundo ngayon. Ito ay magiging mas at mas karaniwan. Ibig kong sabihin, inilalarawan mo talaga ang mga bata sa ikatlong kultura, ang mga taong lumaki sa isang kultura, at pagkatapos ay gumugol sila ng isang formative na oras sa ibang kultura. At pagkatapos, nagtatrabaho sila sa isang ikatlong kultura, kaya tinawag nila itong mga bata sa ikatlong kultura. Ito ay isang masayang hanay ng mga pag -aaral. Karaniwan tulad ng mga bata ng, dati itong mga misyonero at mga taong negosyante. At malinaw naman na sa tingin ko ay higit pa at mas maraming mga tao na tulad ng mga araw na ito. 

At pagkatapos, malinaw naman sa palagay ko ang parehong problema ay umiiral para sa mga taong naroroon at bumalik muli. Tinatawag nila itong reentry shock, pagkabigla ng kultura, ngunit reentry culture. Ito ay uri ng tulad ni Frodo na lumabas mula sa shire at lumabas siya sa lahat ng mga pader. 

Robert Jomar Malate (10:05): Oo. 

Jeremy Au (10:07): Mayroon siyang shire at siya ay tulad ng, "Ano ang nangyayari sa mundo? Hindi ako maaaring mag -hang out at usok ng tabako." 

Robert Jomar Malate (10:14): Eksakto. 

Jeremy Au (10:14): "At kumain ng maraming pagkain sa isang araw ngayon na nakita ko na ang mundo." Ibig kong sabihin, ang kanilang kwento ay nagtatapos a 

Iba't ibang paraan. Pumunta siya sa lupain ng mga elves ng ibang paraan. 

Robert Jomar Malate (10:24): Buong Paglalakbay. 

Jeremy Au (10:26): 

Sa tingin ko sa pagtatapos ng araw kailangan mo lang gawin ito. Hindi mo alam. Marami kang bagay na pupunta para sa iyo. Lumaki ka sa Pilipinas. Walang paumanhin, lumaki ka sa isang kulturang Pilipino sa bahay. At ang Saipan ay nasa isang lugar sa pagitan, heograpiya at kultura, ang mga estado at Asya. Ngayon nag -aaral ka sa Harvard. Oo, sa palagay ko kailangan mo lang gumugol ng oras sa Timog Silangang Asya at gawin mo lang ito. Sa palagay ko iyon ang aking iba pang logo sa ilalim ng logo ng Harvard ay ang logo ng Nike, sinabi nito na gawin lang ito. Tulad ng kailangan mo lang pumunta doon at ibabad lang ang iyong sarili. 

Sa palagay ko ang hindi gaanong kawili -wiling tanong ay kung paano ko matutunan at maiwasan ang pagkabigla ng kultura ng pagpasok sa isang kultura, sapagkat hindi iyon kapaki -pakinabang, kapaki -pakinabang na tanong dahil gagawin mo pa rin ito. Walang halaga ng mga libro na babasahin mo na tutulong sa iyo na maunawaan ang kultura, may katuturan ba ito? Tulad ng marahil mayroong ilang mga bagay sa margin. Maaari kang makinig sa mga podcast na tulad nito, na kung ano ang ginagawa mo. Maaari kang makipag -usap sa mga tao kung sa pamamagitan ng video call upang makakuha ng isang pakiramdam ng lay ng lupain, pumunta sa pagbabasa. Kaya maraming bagay na magagawa mo, hulaan ko, bago. Ngunit mas intelektwal sila sa isang kahulugan. Ngunit hindi sila visceral o sikolohikal o kahit na espirituwal, sa antas ng pagkakakilanlan. 

Kaya sasabihin ko lang gawin ito. Lumipat ka lang, mag -hang out lang, at mag -hang out pareho sa sosyal at propesyonal na harapan. Sa palagay ko iyon talaga, susi talaga. Sa palagay ko iyon ang isa sa mga isyu sa, sa palagay ko, maraming mga bansa sa mundo, ay sa palagay ko ang pagkabigo sa labas ng mga ex-patriots, ex-pat. 

Nakakatawa dahil sa tingin ko sa Amerika, lagi akong nagbibiro, well, kung ano ang napagtanto ko sa Amerika na walang mga ex-pat sa Amerika. Isinasaalang -alang lang natin silang mga tao. Hindi mo kailanman sinabi, "Oh, mayroong isang Dutch ex-pat dito." Hindi, hindi, siya ay isang Dutch na tao lamang sa New York, isipin ito. 

Robert Jomar Malate (12:27): Iyon ay isang kawili -wiling punto. 

Jeremy Au (12:29): 

Di ba? May mga ex-pat. Mayroong mga Japanese ex-patriots sa Amerika ngunit hindi mo ito tinawag na mga ex-patriots. Ngunit kung i-flip mo ang script at sinabi mong nasa Pilipinas ka o sa Singapore, mayroon bang mga ex-patriots mula sa Amerika? Parang oo. 

Kaya bakit mayroong mga ex-patriots sa isang domain at wala sa iba pa. Sa palagay ko ang isang malaking bahagi nito ay ang kawalang -kilos o ang napansin na distansya ng kapangyarihan, sa isang kahulugan. Sa palagay ko ang mga estado, oo, ikaw ay isang imigrante ngunit wala kaming pakialam. Well, maraming tao ang hindi talagang nagmamalasakit. Ngunit ang ibig kong sabihin ay walang ... 

Robert Jomar Malate (13:03): Kaya't parang may ilang uri ng sosyal na ito at, sa palagay ko, marahil ay potensyal na paghihiwalay sa ekonomiya sa pagitan 

Ang mga ex-pat at ang mga taong nakatira doon? 

Jeremy Au (13:14): 

Eksakto, tama. Sapagkat karaniwang kapag nasa gitna-klase sa, sabihin, Timog Silangang Asya, alin sa atin ang nasa isang pagkakasunud-sunod ng lakas na mas mababa kaysa sa mga estado, maliban kung ikaw ay nasa Singapore, dahil sa palagay ko ang gitnang klase ng Singapore ay pareho sa gitnang klase sa Amerika, sa mga tuntunin ng GDP per capita. Oo, ang mga ex-pats ay karaniwang papasok kaagad sa itaas na klase, dahil binabayaran sila sa amin ng denominated, mataas na edukado. At sa palagay ko ay papasok sila sa isang mahusay na trabaho, sa average. 

Malinaw na hindi lahat ng ex-Patriots ay may package na iyon. Maraming mga tao na Amerikano na wala sa ex-pat package. Kaya hindi lamang ito paglalarawan ng kumpanya o pakete, bilang isang uri ng paglalarawan ng pamumuhay, kung may katuturan iyon. 

At ang tanong kung sino ang gumugol sa oras? Sa palagay ko wala talagang sinusubukan na sabihin tulad ng, "Go katutubong." Hindi sa palagay ko walang sinusubukan na sabihin na kailangan mong mawala sa kung sino ka. Tulad ng, Robert, kung pupunta ka sa Singapore, ang mga tao ay magiging tulad ng, "Oo, oo, ikaw ay isang Amerikano, ngunit ikaw ay isang Pilipino-Amerikano," at okay lang, di ba? 

At sa palagay ko kailangan mo lamang maghanap para sa mga anggulo kung saan kumonekta ka sa lokal na populasyon sa paraang normal at organikong. Kaya malinaw naman, halimbawa, ikaw bilang isang pag -aaral sa kaso, maaari kang kumonekta sa isang batayan ng Pilipino. Mayroong isang malaking filipino tech diaspora sa kabuuan ng Asya, pamayanan sa Singapore at iba pa, o kung malinaw ka sa Pilipinas. 

Malinaw na kumonekta ka sa pamayanan ng American ex-pat, at walang nagsasabi na hindi ka dapat maging bahagi nito. Sa palagay ko ang Amerikanong ex-pat na pamayanan ay isang .. hindi, sorry. Ang anumang pamayanan ng ex-pat ay isang malaking tulay at isang ulo ng beach upang makapasok sa kultura, dahil tutulungan ka nilang malaman ang mga bagay tulad ng kung saan makakakuha ng isang SIM card, kung saan nakatira, kung aling mga bahagi ang malilim sa bayan. 

Ngunit sa palagay ko kung saan ang pagkita ng kaibahan ay sumipa sa totoong mahirap ay kung paano ka makakalipas na lampas sa lahi at nasyonalidad sa mas malalim na ugnayan ng komunidad. Kaya, halimbawa, nakita ko ang maraming mga tao na naka -embed sa mga tuntunin ng relihiyoso at espirituwal, halimbawa. 

Halimbawa, noong ako ay nasa Tsina, iyon ang mga internasyonal na simbahan. Nandoon ako. Mayroon ding mga lokal na Tsino doon, at ganyan tayo nakakonekta at nagtatayo ng mga pag -uusap na iyon. Kaya ang pagdaragdag ng espirituwalidad o mga pamayanang pang -relihiyon sa mga tuntunin ng iyong pagsasagawa ng pananampalataya, anuman ito, ay isang mabuting tulay pati na rin upang mai -embed. 

At pagkatapos, sa palagay ko ang susunod na antas sa mga sanhi. Sa palagay ko maraming tao ang kumonekta dahil, sa palagay ko, isang tao na pinag -aralan niya at siya ay isang panauhin sa palabas, [Verdun 00:15:59], at lumaki siya sa Gitnang Silangan. Ngunit mayroon din siyang background sa Timog Silangang Asya, pagkatao. Kaya uri ka nito, di ba? Ang Timog Silangang Asya, mula sa Gitnang Silangan, ngayon ay nasa Singapore. 

Sa palagay ko ay nakikipag -ugnay siya sa lokal na pamayanan dahil nagtatrabaho siya sa mga isyu sa migranteng trabaho. Kaya nagboluntaryo siya sa mga migranteng manggagawa. Ang kanyang trabaho ay umaatake ngayon sa mga remittance sa mga hangganan, na kung saan ay isang mahusay na akma din. Iyon ay tulad ng isang transendal na uri ng isyu, na talagang pinalakpakan ko siya dahil iyon ay isang bagay na ang katotohanan ay hindi lahat ng tao sa mundo ay nagmamalasakit, upang sabihin ang hindi bababa sa, at hindi lahat ng tao sa Singapore ay nagmamalasakit, upang sabihin pa rin. Ngunit sa loob ng pangkat na iyon sa palagay ko lahat sila ay nagmamalasakit sa isyu. At sa gayon, sa palagay ko ito ay isang magandang paraan para sa kanya upang magkita doon. 

Sa palagay ko pagkatapos ay ang susunod na antas ay malinaw naman ay ang iyong lugar ng trabaho. Magsisikap lang. Sa palagay ko mas madali ang mga Amerikano, dahil ang kulturang Amerikano ay talagang pinakamababang karaniwang kultura ng denominador sa buong mundo, para sa mas mahusay o mas masahol pa, dahil sa Hollywood at lahat. Maaari kang maglakad sa anumang silid; Pinapanood ko ang Wonder Woman 1984 kasama ang aking asawa at ang aking mga biyenan. At sa gayon, ang mga Amerikano ay maaaring maglakad sa silid at sabihin, "Hoy, ano ang iniisip mo tungkol sa Wonder Woman," at lahat tayo ay maaaring pag -usapan ito. 

Kaya mayroong maraming ibinahaging konteksto ng kultura sa kasamahan o puwang ng komunidad, kung saan mas madali, samantalang ito ay medyo mahirap, sa palagay ko, kung papasok ka mula sa ibang lugar na medyo kaunti pa, hindi ito gaanong pagkakalantad sa mundo o sa Timog Silangang Asya, halimbawa. Tulad ng lumaki ka sa Latin America, kung gayon ang ilan sa mga touchpoints ng pagbabahagi ng kultura ay hindi madaling magagamit o maliwanag. 

At pagkatapos, ang ibig kong sabihin, kung gayon siyempre ay tulad ng mga estranghero at serendipity, ito ay tulad ng kung gaano ka bukas na magkaroon ka ng mga pag -uusap sa iyong mga driver ng taksi. Sa totoo lang, sa palagay ko para sa maraming tao sa teknolohiya, hindi kami magkatulad na pang -ekonomiyang klase. Kaya sa palagay ko na ang dahilan kung bakit kailangan mong uri ng ... ngunit walang humihiling sa iyo na tumalon at magkaroon lamang ng isa-sa-isang pag-uusap sa kanila na walang tulay o anumang bagay. 

Sinasabi ko lang ang katotohanan ay ang mga bagay na lumampas sa klase, lumampas sa dugo, lumampas sa nasyonalidad, ang lahat ay madaling mga shortcut bilang mga demograpikong kasunduan para sa pagkakaugnay. Dahil kung ikaw ay Pilipino at gustung -gusto ko ang pagkain ng Pilipino, kaya maaari kaming pumunta sa isang restawran ng Pilipino at kumain ng pagkain nang magkasama. Iyon ay isang punto ng kaakibat. 

Kaya sa palagay ko, kung paano ko hihikayat ang mga tao na isipin ito, ay tulad ng, oo, gawin ang iyong araling -bahay, makipag -usap sa mga tao, makinig sa mga podcast, sumali sa mga komunidad bago, at iba pa. 

At pagkatapos, sa palagay ko kapag nakarating ka sa malinaw na nakikipag-ugnay ka sa iyong lokal na pamayanan ng ex-pat at gamitin ang mga ito bilang isang tulay, at iba pa. At pagkatapos, sa palagay ko ay mabilis na lumipat patungo sa pagsasama sa lokal na populasyon sa mga puntong pinapahalagahan mo; Ang mga libangan, pati na rin ang mabuti, sanhi, ispiritwalidad, pagkakaibigan, serendipity. Maraming iba't ibang mga paraan upang mag -code para dito. At sa palagay ko ay malinaw tungkol dito. 

At muli, sa palagay ko ang karamihan sa mga tao ay nagtatapos sa isang magandang lugar kung saan walang nagsasabi, sa palagay ko, kapag ikaw ay isang ex-pat na hindi ka nakikipag-ugnay sa bahay o mga tao na may parehong pagkakaugnay sa nasyonalidad, ngunit sa palagay ko ito ay isang mahusay na balanse, may katuturan ba iyon? Sa tingin ko kung gusto mo- 

Robert Jomar Malate (19:41): Oo, mayroong mga tao na mayroon kang isang karaniwang ninuno, ngunit mayroon ding mga tao na nasa parehong bangka na katulad mo.

Jeremy Au (19:48): Oo, eksakto. 

Robert Jomar Malate (19:48): At sila ang maaaring talaga na itali ka sa iba't ibang lugar. 

Jeremy Au (19:52): 

Eksakto. Kaya sa palagay ko, marahil tulad ng isang kahulugan ng gat, ngunit sa palagay ko kung ang pag-aalala mo ay tungkol sa kung ano ang tamang balanse sa ilang sukat, sa palagay ko kung makarating ka sa Timog Silangang Asya at gumugugol ka ng 80% ng iyong oras sa ibang mga Amerikano, o, nagbibigay lamang ako ng isang halimbawa, iba pang mga Pilipino o 80% ng iyong oras na may lamang, sabihin, ang iyong pananampalataya ay nagsasanay, o 80% ng iyong oras, nag-aalok ka ng isang napakahirap na bagay na bagay, nakakakuha ito ng kaunti ... 

Ngunit sa palagay ko kapag ikaw ang iba pang paraan sa paligid, kapag gumagawa ka lamang ng 20%, 20%, 20%, 20%, 20%, pagkatapos ay sa palagay ko ay isang magaspang na paraan upang maging komportable. 

Robert Jomar Malate (20:45): 

At sa totoo lang sa tala na iyon, hindi ko ito nabanggit nang mas maaga ngunit, halimbawa, para sa bahagi ng pangunahing dahilan, halimbawa, talagang natututo ako ng Intsik. Pakiramdam ko sa pamamagitan ng aking karanasan sa pag -aaral ng wika na napagtanto ko na ito ay isa pang paraan para kumonekta ako sa komunidad. Alam kong ang Timog Silangang Asya ay isang napaka -magkakaibang lugar. Ito ay isang malawak na pagpapagaan upang sabihin na, "Oh, Timog Silangang Asya, pareho ang lahat." Hindi, hindi. 

Ngunit ang nais kong malaman nang higit pa ay kung paano mo masasabi na maaaring subukan ng isang tao na kumonekta sa iba't ibang kultura, lalo na kung higit pa sa bukas ito, bukod sa wika, halimbawa? 

Jeremy Au (21:19): 

Yeah, magandang tanong ito. Ibig kong sabihin, sa palagay ko lamang ang kagiliw -giliw na bagay tungkol sa Timog Silangang Asya ay ang lahat ay mula sa isang araw, mula sa kapanganakan, nakatira ka sa isang multiethnic at multi religious society, sa average. Malinaw na nag -iiba sa buong rehiyon. At mayroong isang tonelada ng impluwensya sa cross trade; Iniisip ni Vietnam ang tungkol sa Tsina, ngunit iniisip din nito ang tungkol sa US sa lahat ng oras. At sa ilang sukat, lagi silang nag -iisip tungkol sa kanilang mga kapitbahay, at iniisip din nila ang tungkol sa Pilipinas. Lahat ng tao sa rehiyon ay nanonood ng ilang anyo ng K-pop. 

Jeremy Au (21:56): 

Higit pang mga drama ng bata at lahat na gumagamit ng Japanese electronics at chinese electronics. Kaya ito ay isang kawili -wiling puwang. Sa palagay ko ito ay kagiliw -giliw na kung saan ang mga estado na maaari nating maging katulad, "bumili ng Amerikano," at sa Tsina maaari itong maging tulad ng, "bumili ng Tsino," sa Russia maaari itong maging, "bumili ng Russian." Ngunit para sa ibang bahagi ng mundo, parang may makahanap ka lang- 

Robert Jomar Malate (21:56): Kailangan mong gumawa ng isang bagay. 

Jeremy Au (22:21): Oo, ikaw [Crosstalk 00:22:22] Eksakto, binibili mo ang lahat ng iba't ibang mga bagay na ito. 

At sa gayon, sa palagay ko tingnan lamang ang mga bagay na suot ko. Nakasuot ako ng logo ng Harvard, mula sa mga estado. Nakasuot ako ng Nike, na isang kumpanya ng US. Ngunit ang palabas na ito ay marahil ay ginawa sa Vietnam. Nakasuot ako ng isang apple headphone ngayon. Ang mga ito ay marahil ay ginawa sa China, at marahil ay ipinadala sa isang mga link sa pagpapadala ng Timog Silangang Asya. Gumagamit ako ng isang mic mic dito, na isang kumpanya ng Australia, na ginawa sa Australia. 

Pa rin, kaya maraming iba't ibang mga bagay kung saan kami ay tulad ng sa isang bagay na Mishmash. At sa palagay ko ang mga tao ay medyo mas naka-code na ito ang katotohanan ng multilateral o multipolar o multi free-for-all marketplace. Ito ay tulad ng isang pandaigdigang bazaar, sa palagay ko iyon ang. 

Robert Jomar Malate (23:28): Iyon ay isang mabuting paraan upang ilagay ito. 

Jeremy Au (23:29): Bazaar. Ang Timog Silangang Asya ay napaka bazaar, di ba? 

Robert Jomar Malate (23:32): Oo. 

Jeremy Au (23:32): Tulad ng pagpunta mo sa isang restawran, korte ng pagkain, kahit saan sa Timog Silangang Asya at mayroong pagkain sa India, mayroon 

Pagkain ng Indonesia, mayroong pagkain ng Pilipino. Ito ay tulad ng isang bazaar. 

Robert Jomar Malate (23:42): Tulad ng makakakuha ako ng lasa ng kaunting lahat. 

Jeremy Au (23:46): Oo, eksakto. At syempre walang nagsasabi na walang namamayani sa isang bagay sa isang lugar, ngunit palaging isang bazaar.

Sasabihin ko lang na hindi masyadong mahirap, huwag lamang maging isang asshole, aralin. At pagkatapos, numero ng dalawa, maging eksperimento lamang. At pagkatapos ay tatlo ay tulad ng kumuha ng mga tala. Ang una ay tulad ng huwag maging isang asshole. Walang sinumang kultura ang mas mahusay kaysa sa ibang kultura. Nangyari ito sa isang kadahilanan. 

Sa palagay ko mayroong isang wastong pag -uusap tungkol sa kung sinusubukan mong gumawa ng isang desisyon sa negosyo, paano natin malalaman bilang isang pangkat sa kung ano ang pinakamahusay na desisyon. Malinaw, ang lahat ay magdadala ng kanilang sariling kultura, edukasyon, background, karanasan, pamumuno, pagkatao sa talahanayan. At sa gayon, sa palagay ko ang pagkakaiba -iba ay mahusay na makakatulong na gumawa ng mas mahusay na mga posisyon sa average. Sa palagay ko ay napatunayan ang pang -agham at pananaliksik na ang pagkakaiba -iba, hanggang sa isang punto, ay talagang epektibo para sa paggawa ng desisyon. 

At sa gayon, huwag maging isang asshole. Solicit opinion, lumibot sa mesa. At pagkatapos, dalawa ay, oo, eksperimento lamang. Subukan lamang ang iba't ibang mga bagay. Maraming beses na tinanong ako ng mga tao, tulad ng, "Subukan mo ito, subukan iyon," at binibigyan ko lang ito ng isang shot. Siguro hindi ko gusto ito, ngunit maraming beses na talagang neutral ako dito o gusto ko ito, kahit na mas mabuti, di ba? 

Robert Jomar Malate (25:10): Alam mo. 

Jeremy Au (25:10): 

Kaya mag -eksperimento lamang, mag -hang out lang. At sa gayon, maraming tao, ang ilang mga eksperimento at nagsasabing, "Nais mo bang pumunta sa isang pagdiriwang nang magkasama," o, "Nais mo bang bisitahin ang isang templo nang magkasama," o, "Nais mo bang maglakad sa isang random na bahagi ng bayan," subukan lamang ito. 

Panghuli, kumuha lamang ng mga tala. Sa palagay ko maraming mga tao na katulad ng isang bagong kultura, sa ilang sukat, sa palagay ko ay talagang kapaki -pakinabang na kumuha ng mga tala. Malinaw na hindi tulad ng isang ... 

Robert Jomar Malate (25:38): Tulad ng isang mamamahayag. 

Jeremy Au (25:39): 

Isang journal. Well, para sa ilang mga tao. Kung ito ay tulad ng 140 mga character, ngunit ang bagay ay tulad ng, "Nalaman ko ngayon na ang araw na ito ay talagang mahalaga para sa mga tao ng pagsasanay na ito ng pananampalataya," o, "Nalaman ko na ..." Ibig kong sabihin, ito ay katumbas ng isang napakalaking no-no na magsuot ng sapatos sa bahay, di ba? 

Robert Jomar Malate (25:57): Oo. 

Jeremy Au (25:58): Ang katumbas nito. 

Robert Jomar Malate (26:00): Kumuha ng mga tala ng, hindi ko tatawagin silang mga quirks, ngunit ang mga maliliit na bagay na ito ay napansin mo lamang sa iyong 

Pang-araw-araw na buhay. Jeremy Au (26:07): 

Oo, eksakto. Sa palagay ko kapag nakikita ng mga tao na nagsusumikap ka, kapag nakita nila na hindi ka isang asshole, kapag nakita nila na handa kang mag -eksperimento at laro upang subukan, at kapag nakita nila na naaalala mo ang mga maliliit na bagay, pagkatapos ay iniisip nila ito at pinahahalagahan nila ito nang kaunti. 

Walang inaasahan na lumakad ka, hindi ko alam, halimbawa, Singapore at magkaroon ng isang accent ng Singaporean. Walang nagsasabi niyan. Sobrang sinusubukan mo lang siguro. Ngunit kung naglalakad ka at tulad mo, "Hoy, handa akong matuto nang higit pa tungkol sa lahat ng iba't ibang kultura na ito at mag -hang out sa kanila at pumunta para sa poker kasama ang ilan sa kanila, at tandaan na sila ay vegetarian o tandaan na kailangan nila ng halal na pagkain at hindi pumili ng isang restawran. 

Ang isa sa mga bagay na pinaghirapan ko pa rin, tulad ng oo, kailangan ko lang tiyakin na suriin ko ang mga kagustuhan sa pagkain bago kumain, dahil kung iisipin mo ito kung ang sariling pamumuhay ng isang tao para sa mga layunin sa diyeta at kung ang ibang tao ay Buddhist at nais niyang kumain ng kanyang sariling pamumuhay, at kung ang ibang tao ay Muslim at kailangan doon upang maging halal, pagkatapos ay hindi mo nais na sabihin, "hey, guys, hayaang mag -inom sa gabi," tama? 

Robert Jomar Malate (27:22): Oo. 

Jeremy Au (27:22): Ito ay kakila -kilabot, di ba? 

Robert Jomar Malate (27:24): Ang pangkat na nagtatrabaho ay hindi magsaya. 

Jeremy Au (27:27): Oo, eksakto. At pagkatapos, ikaw ay tulad ng, "Oh, shit," at sa palagay ko iyon ang nakakalimutan ng lahat. 

Kaya, oo, medyo mas pagsisikap ito dahil ngayon tulad mo, "Okay, paano tayo mag -code para sa mga aktibidad na maaaring gumana para sa grupo?" Ngunit sa palagay ko iyon ang isang bagay na mayroon tayong mga indibidwal na pagpipilian. 

At muli, walang nagsasabi na ang bawat aktibidad ay kailangang bukas sa lahat, ngunit sa buong portfolio ng mga aktibidad at libangan na ginagawa mo, dapat kang maging maingat at subukan ang iyong makakaya upang maging bukas hangga't maaari. 

Robert Jomar Malate (27:57): 

Tulad ng palaging isinasaalang -alang ang mga tao na sasali. Ngunit masarap pakinggan ang tungkol sa malawak na hanay ng pagkakaiba -iba dahil hindi ako magsisinungaling, ito ang unang beses na narinig ko tungkol dito. Lantaran akong namangha sa pamamagitan nito at matapat na talagang nasasabik na makita ito. 

Ngunit sa tala ng nakikita lamang ito, si Jeremy, kaya hulaan ko ang tungkol sa Covid dahil ang Covid lamang ang bagay sa ngayon, kaya malinaw na ang paglalakbay ay hindi mas madali ngayon, lalo na sa mga bansang ito kung saan sila ay nasaktan nang husto. Nagtataka ako kung ano ang iyong mga saloobin, kung nais mong ibahagi ang mga saloobin sa potensyal na makarating sa Timog Silangang Asya upang tunay na maranasan, upang maglakbay doon, tingnan kung ano ito? Ano ang iyong mga saloobin sa darating na hinaharap? 

Jeremy Au (28:42): Paumanhin, sinusubukan mo bang sabihin kung ano ang mga logro ng isang tao na pumupunta sa Timog Silangang Asya? Paumanhin, hindi ako masyadong malinaw kung ano ang tanong dito. 

Robert Jomar Malate (28:51): 

Sa palagay ko ang pinakamahusay na paraan na maaari kong sabihin ito ay lubos kong sumasang -ayon na ang pagpunta doon at gawin lamang ito ay ang pinakamahusay na paraan upang gawin ito, ngunit ang bagay ay ngayon kasama ang Covid at ang mga paghihigpit sa paglalakbay, sa palagay ko ay hindi magagawa, hindi posible. Sa palagay ko para sa kakulangan ng mas mahusay na mga salita, isang mas mahusay na paraan ng pagsasabi nito, ay kung paano mo iminumungkahi na maaari kong subukang malaman ang higit pa tungkol sa kultura sa panahon ng "downtime" na ito o matuto nang higit pa tungkol sa rehiyon? 

Jeremy Au (29:21): 

Kita ko, oo. Paano ka naghahanda, kaya masaya akong magbahagi ng ilan ... kung pupunta ka sa jeremyau.com maaari kang mag -sign up upang sumali sa isang club. Ang club ay talagang tatalakayin natin ang maraming mga pananaw sa Timog Silangang Asya, at naglalabas kami ng drop ng maraming mga mapagkukunan para sa mga bagong dating sa rehiyon. Kaya kung sumali ka sa rehiyon, ito ay tulad ng iyong gabay sa mapagkukunan sa isang kahulugan. Mayroong isang magandang checklist ng mga ito ay mga bagay na basahin ang uri ng encapsulate ang eksena at dapat mong alalahanin. Malinaw na ang iyong trabaho ay hindi basahin ang lahat ng ito dahil marami ito. Ngunit ito ay upang makakuha ng isang pakiramdam ng at makakatulong na i -unpack ang mga bagay na pinaka kapaki -pakinabang sa iyo. 

Sa palagay ko isang malaking bahagi nito ... at malinaw naman mayroong isang thread ng talakayan sa club.jeremyau.com kung saan tatalakayin din natin ang lahat ng bagay na ito. Mayroon din kaming isang clubhouse na may halos 10,000 mga miyembro na tumatalakay sa teknolohiya ng Timog Silangang Asya. Kaya oo, sumali lamang sa clubhouse at sumali sa aming libreng-para-lahat ng mga pag-uusap, at makinig at pakinggan ang mga tinig. Dahil hindi talaga kinakailangan ang nilalaman na mahalaga, ngunit ito rin kung paano ipinahayag ang nilalaman. Sa palagay ko iyon ang isang bagay na tama ang susi. 

Alam nating lahat na ang US at China ay napakalaking lugar sa Timog Silangang Asya. Ang mas mahalaga ay kung paano pinag -uusapan ng mga indibidwal na tao ang tungkol sa US at China sa konteksto ng Timog Silangang Asya. Magiliw ba sila? Nag -iingat ba sila? Nag -aalinlangan ba sila? Paranoid ba sila? At ang katotohanan ay ang lahat ng mga emosyong iyon ay maaaring maging totoo sa parehong oras, at kung paano ito naka -frame ay talagang mahalaga. Mahalaga ang pag -frame. 

Upang mabigyan ka ng isang halimbawa ay magiging tulad ng alam kong maraming tao sa Timog Silangang Asya at hindi nila kailanman pag -uusapan ang mga isyung pampulitika sa paraan ng gagawin ng isang Amerikanong tao tungkol sa Amerika o tungkol sa Tsina, halimbawa, dahil ito ay masyadong mapanganib na matapat, tama, upang pag -usapan ito. 

Robert Jomar Malate (29:21): Oo. 

Jeremy Au (31:13): Dahil lamang sa Amerikano ng tao ay hindi nangangahulugang siya ay isang Democrat, isang ex-pat. Dahil lang sa ex- 

Hindi ibig sabihin ni Pat na hindi siya isang Republikano. Alam mo? 

Robert Jomar Malate (31:19): Oo, tulad ng huwag gumawa ng mga pagpapalagay. 

Jeremy Au (31:23): 

Oo, eksakto, at bilang mga taong hindi bumoto sa halalan ng US wala tayong paninindigan upang sabihin ang A o B o C. Maaari nating pag -usapan kung paano ang kanilang mga patakaran o ang kanilang pagkatao o ang kanilang dinamika ay nakakaapekto sa bansa sa Timog Silangang Asya, sa palagay ko ay patas na laro, at ang mga adhikain ng mga bansa sa Timog Silangang Asya upang harapin ang isyung iyon. Oo, ang ibig kong sabihin, ito ay ibang pabago -bago, ito ay ibang wika sa kabuuan. At sa palagay ko totoo iyon sa bawat pangulo ng US dahil ang rehiyon ay tulad ng nakakakita ng isang pangulo ng Estados Unidos tuwing apat na taon, di ba? 

Eksakto. 

Jeremy Au (32:02): Ito ang panahon. Mayroong magagandang oras, may masamang oras, may mga oras, mayroong mga sideways beses. Kaya 

Oo, sa palagay ko iyon ang katotohanan. Ngunit ang parehong bagay, ang Tsina ay nasa Timog Silangang Asya sa libu -libong taon, di ba? 

Robert Jomar Malate (32:02): Eksakto. 

Jeremy Au (32:15): Dahil ang ruta ng sutla. Paglalakbay sa Pilipinas patungong Indonesia at Singapore at 

Malaysia. Ang Timog Silangang Asya ay nakikipag -usap sa ngayon sa loob ng maraming siglo. 

Robert Jomar Malate (32:35): Galing. At pagkatapos, hulaan ko maliban doon, iyon ang lahat ng mga pangunahing katanungan na mayroon ako, Jeremy, sa sandaling ito. 

Jeremy Au (32:42): Ibig kong sabihin, Robert, kaya sabihin mo sa akin ang tungkol sa iyong sarili. Anong uri ng kumpanya ang nais mong sumali sa Timog Silangang Asya? 

Robert Jomar Malate (32:49): 

Upang magbahagi ng kaunti pa tungkol sa aking background, kaya sinasabi nito ang mechanical engineering ngunit marami akong karanasan sa software talaga. At ang dahilan na nabanggit ko na talagang interesado ako sa pagtatrabaho lamang sa iba't ibang mga teknolohiya, at sa palagay ko dahil malapit na akong makapagtapos at tinitingnan ko lang ang higit pa sa puwang ng teknolohiya. Napagtanto ko lang kung gaano ko alam, na maraming patuloy na patuloy. Mayroong mga gamit sa paaralan na pupunta sa mga robotics ngunit mayroon ding software bilang isang serbisyo pagkatapos ng B2B, napakaraming iba't ibang mga bagay na nagpapatuloy sa parehong oras. 

Sa palagay ko kung ano ang talagang interesado ako sa matapat ay talagang nagtatrabaho sa teknolohiya na maaaring magkaroon ng epekto sa mga tao, at may perpektong isang bagay sa larangan ng mga robotics, dahil ito ay isang personal na pagnanasa sa akin. 

Jeremy Au (33:32): 

Tama. Oo, ang ibig kong sabihin, robotics, mga de -koryenteng sasakyan. Oo, maaari kong isipin ang isang pangalan mula sa tuktok ng aking ulo, IM mobility o sana ang isang kumpanya mula sa Monk's Hill. Nagtatayo sila ng mga de -koryenteng motorsiklo, sinusubukan na [Crosstalk 00:33:45] dahil ang kanilang punto ng view ay ... marami sa mga ito ay mga de -koryenteng kotse sa Estados Unidos ngunit ang mga motorsiklo ang pangunahing anyo ng transportasyon sa Timog Silangang Asya. 

Robert Jomar Malate (33:52): Oo, iyon ang isang bagay na naalala ko noong bumisita ako sa Pilipinas noong nakaraang oras, maraming motorsiklo. 

Jeremy Au (33:58): Eksakto, kaya ang mga de -koryenteng motorsiklo ay gumawa ng isang tonelada dahil makakakuha ka ng mas mabilis na paglalakbay, ang saklaw, lahat ng ito ay uri ng akma. 

Robert Jomar Malate (34:08): Sa totoo lang, ngayon na nasa paksang iyon, napagtanto kong iyon ay isa pang bagay na pangkultura na, kung ako lang 

Lumaki dito sa US at sinuri lamang kung ano ang nangyayari sa Timog Silangang Asya ay hindi ko kailanman mapapansin iyon. 

Jeremy Au (34:20): Oo. 

Robert Jomar Malate (34:21): Ngunit pagkatapos, tinitingnan ito, tulad ng, oo, ang mga kotse ay tiyak na ginagamit pa rin ngunit hindi ito ang pangunahing anyo. 

Jeremy Au (34:26): 

Oo. At sa palagay ko ang kagiliw -giliw na bahagi, sa palagay ko, kapag nasa mga estado ka ay nakikipag -usap ka sa maraming mga algorithm ng media sa ilang sukat na pumapatay sa katotohanan na ikaw ay Amerikano, iyon ang isa. Ngunit dalawa din ang maraming nilalaman ay kinunan ng mga kumpanya ng Amerikano para sa American consumer. Kaya kung nanonood ka ng bisyo tungkol sa Pilipinas, hindi iyon ang Pilipinas. 

Robert Jomar Malate (34:26): Eksakto. 

Jeremy Au (34:52): 

Iyon ang US vice-type consumer, na kung saan ay lahat ng biglaang oryentasyong panlipunan-pampulitika, sa average. Pag -aaral ng isang bagay tungkol sa Asya o Pilipinas, ngunit sa paraang nauugnay sa mga paksa na may kaugnayan sa kulturang Amerikano, di ba? 

Robert Jomar Malate (35:11): mm-hmm (nagpapatunay). 

Jeremy Au (35:12): 

Kaya sa palagay ko ang artikulo ng VICE sa The Philippines War on Drugs, at pagkatapos ay walang malinaw na kaibahan ngunit mayroong implicit na paghahambing sa mga patakarang Amerikano. At hindi iyon ang Pilipinas. Kaya sa palagay ko ay isang napakahalagang bagay. Sa palagay ko maraming tao ang kumonsumo ay hindi ... ang mga mata ng domestic madla ay lubos na naiiba. 

Ibig kong sabihin, kung nalaman mo ang tungkol sa China mula sa American TV at pelikula, iisipin mo na mabaliw, mayaman na mga Asyano, mayroong positibong bersyon. At iisipin mo ang tungkol sa mga bayani ng aksyon. At iisipin mo ang tungkol sa cast, mayroong isang mahabang tradisyon ng mga character na lahi ng minorya. Naglalaro sila ng sidekick, o iba't ibang mga tungkulin ng isang pakiramdam sa paglipas ng panahon. Kaya sa palagay ko, mayroong isang kagiliw -giliw na klase na kinuha ko sa mga pag -aaral sa pelikula na pinag -uusapan ang sangkap na ito ng karera. 

Ngunit napakarami nito na ang prisma na natutupad. Mahirap sabihin. Ngunit sa palagay ko kung iniisip mo ito, ang ibig kong sabihin, kung nanonood ka ng mga pelikulang Tsino tungkol sa Tsina sa mundo ngayon ay babasahin mo, panoorin ang Wolf Warrior 2. Ito ay tulad ng panonood ng Rambo 2 o Rambo 3 para sa China, may katuturan ba ito? 

Yeah, alam ko kung ano ang ibig mong sabihin. 

Jeremy Au (36:26): 

At maaari mong gusto, "Wow, ganito ang nais ng madla na makita ang kanilang mga sarili sa screen," aspirasyon o kung ano man ito. Sa palagay ko napakarami nito, kailangan mo lamang na pumunta para sa talagang lokal, homegrown entertainment o tinig. Alin ang kapana -panabik tungkol sa podcasting, nakakaganyak tungkol sa clubhouse at mga bagay na ito. Noong nakaraan, kung ako ay nasa Estados Unidos na hindi ko magagawa, hindi talaga pag -uusapan ng NPR sa bansa sa Timog Silangang Asya, maliban kung mayroong ibang diktadura. 

Robert Jomar Malate (37:01): Eksakto. 

Jeremy Au (37:01): o isa pang pagkakataon ng interbensyon ng militar ng Amerikano, o anuman ang [Crosstalk 00:37:05] 

Robert Jomar Malate (37:04): Eksakto. 

Jeremy Au (37:05): 

O papasok ang China at samakatuwid kailangan nating pumasok. Ito ay sobrang Amerikano. At pagkatapos, nakakakuha ako ng mga channel sa YouTube na malinaw na lumibot doon. Ngunit sa palagay ko ang bagong hanay ng media, ang pagtuklas na iyon, maging doon, ay talagang kawili -wili. Kaya sa palagay ko iyon ang pabago -bago doon, kung saan inirerekumenda ko ang mga tao na sabihin tulad ng, "Hoy, manood ng lokal na telebisyon," na mahirap makuha, sa pamamagitan ng paraan. Ang India ay may sariling Bollywood, ang Singapore ay may sariling mga lokal na paggawa ng TV. At nakakatuwang panoorin. 

Palagi kong sinasabi sa mga tao ito ay tulad ng kung nanonood ka ng Phua Chu Kang, ito ay uri ng ... 

Robert Jomar Malate (37:54): Ano ang isang ito? 

Jeremy Au (37:55): Si Phua Chu Kang ay uri ng mga kaibigan ng Singapore. Hindi ko sasabihin ang mga kaibigan. Ito ay tulad ng sariwang prinsipe ng 

Bel-air. Sinusubukan kong mag -isip ng ilan ... ito ay uri ng tulad ng isang bagay na tulad nito. Ito ay napaka -tulad ng ... 

Robert Jomar Malate (38:07): Tulad ng isang sitcom na uri ng bagay? 

Jeremy Au (38:08): 

Sitcom Comedy, ngunit sa palagay ko ang panonood na iyon ay ... ito ay itinayo para sa domestic madla. Hindi nila inisip na magpapatuloy pa ito, at hindi ko iniisip na mayroon ito. Ngunit kung pinapanood mo na sa palagay ko nakakakuha ka ng isang mas mahusay na pakiramdam ng kultura ng Singaporean kaysa sa mayroon ka para sa karamihan ng mga tao. Kaya sa palagay ko ay napaka -malinaw tungkol sa iyong paghahanap para sa media na tunay na homegrown. 

Robert Jomar Malate (38:27): 

Sa totoo lang nais kong tanungin ka tungkol sa iyo, Jeremy. Kapag ginawa mo ang iyong MBA dito sa Harvard Business School, nagtataka ako kung paano ka, sa palagay ko, isa, ay may anumang uri ng, sa palagay ko, unang bagay ang sasabihin mo na binalik mo sa Singapore kung ano ang natutunan mo tungkol sa Harvard Business School? 

Jeremy Au (38:50): 

Yeah, ibang tanong yan. Kaya para sa mga hindi pa naririnig, mayroon akong isa pang podcast episode sa natutunan ko sa Harvard MBA. Ngunit ito ay talagang isang magandang katanungan dahil ito ang ibinalik ko sa kaibahan sa lokal na kultura. 

At sa palagay ko ang katotohanan ay mahirap i -disentwine mula sa katotohanan na ginugol ko ang aking undergrad taon sa UC Berkeley. Ang aking ama ay gumawa din ng ilang pag -aaral sa US. At pagkatapos ng MBA at Harvard, gumugol din ako ng ilang taon na nagtatrabaho sa mga startup, kung may katuturan ito sa US, sa Boston at New York at pagkatapos, sa paglaon ay palawakin ito sa natitirang bahagi ng Amerika. 

Kaya ito ay isang kagiliw -giliw na tanong dahil maraming iba't ibang mga karanasan kung saan ang mga bagay na dinala ko mula sa Amerika ay naiiba sa iba't ibang lugar. Sa palagay ko kung mag -zoom ako sa isang siwang, sa halip na sabihin kung ano ang ibalik ko mula sa tanawin ng American tech sa Singapore, o ano ang ibinalik ko mula sa UC Berkeley o Harvard sa US, ngunit ano ang ibinalik ko mula sa Harvard MBA sa Singapore? 

Sa palagay ko ang malaking opener ng mata ay ang intersection ng America, Harvard, ang karanasan sa MBA. Kung titingnan mo ang isang diagram ng Venn sa palagay ko ang sentro nito ay mayroon kang isang napakataas na konsentrasyon ng talagang, sa palagay ko mula sa labas, talagang nakamit o tumataas na mga bituin. Sa palagay ko ang mga tao ay may maling kuru -kuro na ito ay ang Harvard MBA ay nakumpleto, at hindi sila. Ang katotohanan ay ang Harvard MBA alumnae sa mahabang kasaysayan ng tilapon ay napaka -kahanga -hanga, ngunit ang Harvard MBA na, noong una sila sa campus, tinawag natin silang tumataas na mga bituin na minarkahan ng paaralan, na sila ay magiging mga pinuno sa hinaharap sa kanilang mga bansa at negosyo. 

At sa gayon, ito ay kagiliw -giliw na dahil lahat sila ay may ganito, kagiliw -giliw na maging sa isang campus kung saan ang lahat ng tao sa buong mundo, 60% Amerikano, 40% internasyonal, lahat ay may isang binhi para sa kadakilaan, pipiliin nila na dalhin ito o hindi at kung nais nila o hindi, sa anumang domain na kanilang pinili, maging pangunahin man ito sa negosyo o kung ano man ang mga intersect na may negosyo, ngunit sa politika, sa pagiging aktibo, sa libangan, anuman ito. 

At sa gayon, ang pagiging nasa mataas na potensyal na enerhiya ay tulad ng pagtaas ng isang kapasidad ng baterya, hindi ko alam kung ano ang tinatawag mo, at singilin ito ng ilang mabuting juice, alam mo? 

Robert Jomar Malate (41:23): Oo. 

Jeremy Au (41:23): 

Para kang, "Wow, talagang gusto ko ..." at pagkatapos ay dahil sa Facebook at Internet at lahat ng mga bagay na ito, uri mo na ilagay ang lahat ng mga koneksyon na ito at dala mo ito sa kung saan ka man pumunta. Ako pa rin ang matalik na kaibigan sa isang kaklase ng Harvard, si Brandon Reeves, kasosyo sa Lux Capital. Siya ay isang VC ngayon. Siya ang aking groomsman ... 

Robert Jomar Malate (41:50): Oh, wow. 

Sa aking kasal sa Singapore, at pagkatapos ay nagkaroon kami ng isang dobleng petsa kamakailan sa pamamagitan ng pag -zoom kasama ang kanyang asawa ngayon at asawa. Ako rin ang kanyang groomsman sa California. Kaya pandaigdigan, isipin mo ito. Nagpalit kami ng mga liko, pagkakaroon ng isa sa California, isa sa Singapore, iniisip mo ito. 

Robert Jomar Malate (42:08): sa buong karagatan. 

Jeremy Au (42:10): 

Sa buong karagatan, at nag -hang out kami at nagpalit kami ng mga tala. Yeah, kaya nakikita mo kung saan ako nanggaling. Ito ay isang maliit na tulad ng sa palagay ko ay talagang lumakad ako sa paraan ng isang talagang matatag na network ng mga magagaling na kaibigan at kakilala. Sa palagay ko mayroong isang grupo ng mga tao na, magiging lantad ako, kami ay palakaibigan ngunit hindi kami kinakailangang magkaibigan sa campus. Ngunit mga taon sa kalsada, nakakita kami ng pagkakataon na maging kapaki -pakinabang sa bawat isa. Malinaw, hindi ito sa pangkalahatan ang kaso, alam mo? 

Robert Jomar Malate (42:40): Oo. 

Jeremy Au (42:40): 

Hindi lahat ay tumatagal sa isa't isa, ngunit sa labas ng isang portfolio ng 900 mga kamag -aral bawat taon, oo, mayroong isang mahusay na tipak ng mga tao na palakaibigan ako o nakatulong o makakatulong. Masarap makita ang lahat sa atin na nagsisimula upang makamit ang iba't ibang mga bagay, umakyat sa totem poste sa Nike, umakyat sa totem poste sa Apple, sumali sa mga startup, nagtatag ng mga startup, nabigo sa mga startup, may mga bata, magdusa ng mga personal na pagkalugi. Maraming mga kagiliw -giliw na bagay, at sa palagay ko ay hindi lamang sa mga estado ngunit upang makita na sa buong mundo, mga kaibigan sa Korea o mga kaibigan sa Japan, mga kaibigan sa buong mundo. Ito ay isang talagang natatanging bagay na magkaroon mula sa karanasan sa Harvard MBA. 

Robert Jomar Malate (43:28): 

Hindi, parang napakaganda. Salamat sa pagbabahagi tungkol doon, dahil oo, mula sa kung ano ang sinasabi mo na parang talagang isa ito ... at naalala ko ang pagbabasa ng isang bagay tungkol sa pagbabasa kung ano ang nais mong makawala sa iyong MBA ay isang bagay kasama ang mga linya na iyon, kung saan nais mong kumonekta sa mga tao ngunit hindi lamang puro network, ngunit sa isang kahulugan na nais mong makilala ang mga ito. At parang talagang ginawa mo ang pinakamahusay sa labas nito. Parang hanggang sa araw na ito mayroon ka pa ring mga kaibigan na hindi lamang ang iyong network. Sila talaga ang iyong mga koneksyon. 

Jeremy Au (43:58): 

Oo, eksakto. At sa palagay ko iyon ang mayroon ka ngayon, Robert, di ba? Sa palagay ko mayroong isang tonelada ng mga tao sa ... Sasabihin ko sa nakaraang buwan marahil ay nakakonekta ako sa limang mga tao na nag -aaral sa US. Sila ay Timog Silangang Asya at nag -aaral sila sa US at nag -iisip tungkol sa pagbabalik o pananatili, o kabaligtaran, lumaki sila sa labas ng Timog Silangang Asya o sa Estados Unidos ngunit tinitingnan nila ang rehiyon at nag -iisip ng mga pagkakataon. 

Sinasabi ko, oo, sa palagay ko ay isang kawili -wiling duwalidad ng pananaw, dahil ang hinaharap na tinitingnan mo ang pagbuo ng mga bagong koneksyon, at kahanay ay pinangangalagaan mo rin ang iyong kasalukuyang mga koneksyon at ang iyong kasalukuyang mga kamag -aral at mga bagay na tulad nito. Kaya oo, ngunit ito ay isang kagiliw -giliw na oras para sa lahat. 

Kung hindi mo ako iniisip na magtanong, paano mo mapapanatili iyon? Sapagkat kapag sinabi mong nais mong mapanatili ang mga koneksyon na mayroon ka, ngunit bumubuo ka rin ng mga bagong koneksyon na halos habang sumasabay ka sa iyong paglalakbay sa karera. 

Jeremy Au (44:53): Oo, hindi iyon madaling sagot sapagkat ang sagot ay sa palagay ko mayroong isang biological reality at mayroong isang 

Ang katotohanan ng teknolohiya at pagkatapos ay mayroong isang katotohanan sa trabaho, di ba? 

Robert Jomar Malate (44:53): mm-hmm (nagpapatunay). 

Jeremy Au (45:03): 

Sa palagay ko ang biological reality ay tulad ng numero ni Dunbar, tulad ng sinasabi nila na mayroong 10 mga tao sa iyong buhay na medyo bumubuo ng 80% ng iyong buhay, sa palagay ko. At pagkatapos, ang maximum na bilang ng mga tao na talagang alam mo, tulad ng 99% ng iyong buhay ay marahil 100 katao. 100 mga tao marahil ay bumubuo, kung saan komportable mong alalahanin ang kanilang mga pangalan at mga bagay na tulad nito. Sa palagay ko ang 1000 ay halos kung saan ang iyong utak ay nagsisimulang masira ng kaunti, na tulad ng alam mo ang pangalang iyon ngunit gusto mo ... 

Robert Jomar Malate (45:36): Ang mga detalye ay malabo. 

Jeremy Au (45:38): Oo, napaka -malabo. Oo, kaya sa palagay ko iyon ang biological reality. At sa palagay ko ang katotohanan ng teknolohiya, kami 

magkaroon ng paraan higit pa doon. Maaari tayong mag -stack, di ba? 

Robert Jomar Malate (45:50): Oo. 

Jeremy Au (45:54): Mayroon akong higit sa 10,000 mga koneksyon sa LinkedIn na nakilala ko sa kurso ng aking karera sa negosyo, o buhay 

O undergrad, anuman ito, pati na rin ang mga taong nais maabot sa akin at makilala ako, di ba? 

Robert Jomar Malate (46:05): mm-hmm (nagpapatunay). 

Jeremy Au (46:06): 

Pati na rin marahil ay nakikinig ako sa isang panel at gusto ko ang tagapagsalita at sinabi ko, "Okay, gusto kong sapat ka upang magpadala ng isang kahilingan sa koneksyon at sabihin na nasisiyahan ako sa pakikinig sa iyong sinabi." At pagkatapos, kung ikaw ay nasa clubhouse mayroon akong 2,000 mga tagasunod, ang karamihan sa hindi ko alam. Kaya't kawili -wili. 

At sa palagay ko iyon ako at matalino sa teknolohiya, ngunit tinitingnan mo, wala kumpara kay Tiktok, di ba? 

Robert Jomar Malate (46:31): 

Oo. 

Jeremy Au (46:31): Ang milyon -milyon, alam mo? 

Robert Jomar Malate (46:35): Milyun-milyon kasama ang kanilang 15 segundo na video, milyon-milyong mga tagasunod. 

Jeremy Au (46:39): 

Eksakto, at milyon -milyong mga tagahanga, o Tim Ferriss, daan -daang at libu -libo, marahil. Kaya sa palagay ko ay tumutulong ang teknolohiya na masukat ang mga ugnayang iyon dahil maaari mong ipamahagi at mai -broadcast. Hinahayaan ka ng Tiktok na mag -broadcast ng 15 segundo sa paraang hindi nauugnay ngunit may kaugnayan sa demograpiko, mga bagay na tulad nito. 

At sa palagay ko ang pangatlong bagay mula sa isang pananaw sa negosyo ay sa palagay ko ay palaging mayroong isang sangkap na utilitarian na rin, malinaw naman. Sa palagay ko sa kamalayan na malinaw naman na kilala ito sa mundo ng negosyo, tulad ng kung nakikipag -ugnay ka sa akin pagkatapos ng mahabang panahon marahil ay kailangan mo ng isang bagay mula sa akin, alam mo? 

Robert Jomar Malate (47:17): Oo, mayroong kahulugan na iyon. 

Jeremy Au (47:20): Mayroong kahulugan na iyon at okay lang iyon dahil ang implicit na kalakalan ay narito tulad ng, "Hoy, ipapadala ko ito 

Humiling dahil kailangan ko rin ang iyong tulong sa hinaharap. "May kalakalan doon. 

Ngunit hindi ito isang masamang bagay. Ibig kong sabihin, sa palagay ko kailangan nating gawin nang labis sa ating buhay. Ibig kong sabihin, tukuyin ang trabaho nang malawak; Maaari itong maging sanhi ng pag -aalaga sa iyo, isang misyon na pinapahalagahan mo, tinutulungan ang isang kaibigan na gumawa ng isang bagay, sinusubukan na magkasama ang isang poker night, lahat ng iba't ibang mga bagay. Ang ilan lamang sa kailangan, magtanong at magbigay, uri ng tulad ng kalakalan o gusali ng relasyon. 

Sa palagay ko kung bubuo ka ng relasyon batay lamang sa biological at reality ng teknolohiya, mga kakilala mo lamang, ngunit hindi ka mga kasosyo, ang mga ito ay may katuturan. At sa gayon, hindi ko titingnan ang anggulo ng negosyo bilang isang masamang bagay. Kung saan sinabi ko ang negosyo, marahil ito ay trabaho o kalakalan o tulong, marahil higit na tulad ng isang anggulo ng tulong. Ito ay tulad ng kung makakatulong ka sa bawat isa, iyon ang bumagsak sa iyo mula sa kakilala sa isang kaibigan, alam mo? 

Robert Jomar Malate (48:27): Oo. 

Jeremy Au (48:27): Tulad ng kung nakilala kita at nag -hang out kami ng pag -inom, ikaw ay isang kakilala, di ba? 

Robert Jomar Malate (48:27): Oo. 

Jeremy Au (48:32): 

Ngunit kung makakatulong ka sa pagtingin sa aking resume at nagbigay ng tatlong minuto na puna, kaibigan ka dahil tinulungan mo ako. At kung tinulungan kita ng tatlong minuto pagkatapos kaibigan mo ako. Kaya sa palagay ko okay lang iyon, kaya hindi ko rin ito titingnan bilang isang negatibong bagay din. Kaya sa tingin ko kapag iniisip mo ang pagbabalanse ng lahat ng iyong mga koneksyon, sa palagay ko ang biological reality, 10 katao ang 80% ng iyong buhay. Marahil 99% ng iyong buhay ay 100 mga tao sa anumang oras, at pagkatapos ang iyong utak ay naghiwalay sa 1000. 

At pagkatapos ay tinutulungan ka ng teknolohiya sa algorithmically na paalalahanan ang mga 1000, 10,000 katao, 100,000 katao, isang milyong tao, 10 milyong tao, 100 milyong tao, sa mga araw na ito, at i -broadcast ito sa hiwa ng iyong buhay. Okay lang yan. At pagkatapos, ang huling bagay ay kailangan mong mag -isip tungkol sa lalim ng relasyon na iyon, alin ang isang kakilala mo o kaibigan ka? 

Robert Jomar Malate (49:26): Ngunit iyon ay isang mabuting paraan upang tukuyin ang pagkakaibigan. Hindi ko pa naisip ito sa ganoong paraan, ngunit salamat 

para sa pagbabahagi nito. 

Jeremy Au (49:34): Oo. Galing. Well, darating kami sa oras dito, kaya Robert, huwag mag -atubiling magtanong sa akin ng isang huling tanong 

Bago natin mabalot ang mga bagay. 

Robert Jomar Malate (49:40): 

Una, salamat sa pagbabahagi ng iyong kwento sa buhay, isa, dahil talagang kawili -wili iyon. At nabanggit mo ang isang bagay tungkol sa isang beses habang ginagawa mo ang iyong MBA na isinulat mo tungkol sa iyong mga layunin. At nagtataka ako kung mayroon kang mga layunin sa panahon nito? Kung nais mong ibahagi, ano ang ilan sa iyong mga bagong layunin? Lalo na, mabuti, ito ay bagong taon ng Tsino na dumaan lamang at ito ay

Jeremy Au (50:02): Well, oo, mayroong Western New Year o New Year Resolution, at pagkatapos ay mayroong bagong Tsino 

Taon, na walang resolusyon sa Bagong Taon. 

Robert Jomar Malate (50:02): Oh, hindi ito isang bagay? 

Jeremy Au (50:16): Ngunit mayroong maraming pera na ipinagpalit sa paligid, kaya't talagang isang uri ng mabuting kaibahan talaga. 

Robert Jomar Malate (50:19): Oo, ang

Jeremy Au (50:20): Ang mga Tsino ay nagbibigay ng pera sa bawat isa, at tinatrato namin ang bawat isa. Ang presupposisyon ay tayo 

Nais mong kumita ka ng pera. Good luck. At ang layunin ko ay upang kumita ng mas maraming pera. 

Robert Jomar Malate (50:33): Magandang kapalaran para sa taon. 

Magandang kapalaran para sa iyo, maging mapalad. Sapagkat ang American New Year ay tulad ng, "Okay, gumawa tayo ng isang produktibong indibidwal na sentrik na layunin upang mapagbuti ang aking sarili." Pagpapabuti sa sarili, di ba? 

Robert Jomar Malate (50:45): mm-hmm (nagpapatunay). 

Jeremy Au (50:46): Ngunit, siyempre, maraming mga bagong taon sa buong rehiyon. Ito ay Vietnamese Lunar New Year at 

Iba't ibang mga bagay din. Ang isa ay nawala ako ng 10 kilograms hanggang ngayon. 

Robert Jomar Malate (50:56): Wow. 

Jeremy Au (50:57): Iyon ay tungkol sa ano? 23, ano ito, 23 pounds? 

Robert Jomar Malate (51:00): Oh, gumagamit ako ng sukatan kaya ... 

Jeremy Au (51:02): 

Oo, 10 kilograms. Mayroon akong 10 kilograms na pupunta. Nakakatawa ito dahil nakakuha ako ng mga 20 kilograms matapos kong magtapos sa kolehiyo at serbisyo sa militar, nakakuha ako ng 20 kilograms sa buong dalawang startup mula sa stress. At sa gayon, kinailangan kong muling ibalik ang aking sariling biology, lumapit tungkol sa aking metabolismo ngunit napunta rin sa pagkakahawak tungkol sa katotohanan na gumagamit ka ng nilalaman ng calorie at pagdidiyeta bilang iba pang pingga, at hindi ito isang aktibidad na mabisa. Ito ay talagang isang tool na gagamitin. At sa gayon, naisip ko dati na ang tanging paraan upang mawalan ng timbang ay sa pamamagitan ng ehersisyo, na kung saan ay isang napaka -karaniwang ipinalaganap, hindi ko alam, pag -unawa sa mga lalaki. Ito ay tulad ng, "Pagdiyeta? Oh, iyon ang ginagawa ng isang babae." 

Robert Jomar Malate (51:46): Mayroon kang mga timbang- 

Jeremy Au (51:47): Kumakain ng salad, iyon ay isang bagay na babae. Ang paraan, kung nais mong kumain ng beer, masarap kumain ng beer at kumain ng pritong 

Mga balat ng baboy, alam mo? 

Robert Jomar Malate (51:58): Oo, iangat lamang ang mga timbang, uminom ng iyong protina na iling, mabuti ka. 

Jeremy Au (52:01): Oo, at mag -ehersisyo nang mas mahirap. Kaya sa palagay ko iyon ay isang kagiliw -giliw na pag -aaral na mayroon ako. Halfway ako 

Ang layunin at mayroon akong isa pang 10 na pupunta. Sa palagay ko iyon ang isang layunin.Obviously isa pang layunin na personal na mayroon akong isang bagong panganak na anak na babae, dalawang buwan. 

Robert Jomar Malate (52:10):

Oh, binabati kita. 

Jeremy Au (52:19): 

Salamat, pahalagahan ito. Kaya gusto ko lang tiyakin na nasisiyahan ako sa aking oras sa kanya. Sa palagay ko ay hindi kinakailangang gumugol ng isang tonelada ng oras, malinaw na mayroon pa rin akong trabaho at iba pang mga pangako, ngunit sa palagay ko ang layunin ko ay kapag kasama ko siya na naroroon at hindi nag -iisip tungkol sa iba pa, at masiyahan sa sandali para sa kung ano ito, na kung saan ay medyo zen o pag -iisip o kung ano ang nais mo sa lahat, ngunit sa palagay ko ay mahalaga ito. 

Robert Jomar Malate (52:43): At, oo, lumaki ang mga bata dahil mayroon akong isang kapatid na sanggol at pinapanood lang siya ngayon, hindi ako makapaniwala 

Karamihan sa oras na iyon ay lumipas. 

Jeremy Au (52:50): Oo, eksakto. 

Robert Jomar Malate (52:52): Kayamanan ang mga sandaling iyon. 

Jeremy Au (52:53): 

Eksakto. At sa palagay ko ang pangatlong bagay, siyempre, ay nais kong ipagpatuloy ang pagbuo sa podcast at pamayanan na ito, at tiyakin na mayroong isang napakalakas na hanay ng mga pag -uusap, kung may katuturan sila, tungkol sa Timog Silangang Asya. At hindi lamang tungkol sa Timog Silangang Asya para sa Timog Silangang Asya, na siyempre ay kapaki -pakinabang sa sarili nitong karapatan, kundi pati na rin ang pagkuha ng butil tungkol sa kung paano makakatulong ang aming mga tagapagtatag sa bawat isa, kung anong mga mapagkukunan ang magagamit para sa mga tagapagtatag o sa mga nais makahanap ng isang negosyo. Oo, sa palagay ko, ang pagtulong sa mga operator na maunawaan ang kanilang sariling landas sa karera at kung paano nila kailangang baguhin at kung ano ang kailangan nilang malaman. At kahit na para sa mga VC sa Timog Silangang Asya upang malaman kung paano maging mas mahusay na mga VC o mas mahusay na mga kasosyo sa mga tagapagtatag, ang lahat ng mga paksa na personal kong interesado. 

Gusto kong talagang makakuha ng pag-crack at bumuo ng isang napakalakas, hindi lamang isa-sa-maraming mga podcast, ngunit malinaw naman na isang marami-sa-marami na pamayanan sa paligid ng mga paksang iyon, sa clubhouse pati na rin sa jeremyau.com. Mayroong isang talakayan ng talakayan doon. Nagsusumikap ako upang bumuo ng isang club doon na masaya. 

Robert Jomar Malate (54:04): 

Hindi, ngunit salamat sa pagbabahagi ng lahat ng mga mapagkukunang iyon. Oo, dahil ito ay isang mahusay na grupo ng mga mapagkukunan. Matapat, para sa isang tulad ko mula sa aking background ito ay isang bagay na naramdaman kong ang lahat na nais matuto nang higit pa tungkol sa Timog Silangang Asya ay dapat na suriin. 

Jeremy Au (54:18): 

Galing. Kaya, maraming salamat, Robert. Ito ay naging isang kasiyahan. Para sa mga nais matuto nang higit pa at makita ang transcript pumunta sa jeremyau.com at makikita mo ang mga transkrip sa mga thread ng talakayan ng club, pati na rin ang anumang iba pang pagsusuri. Sige, salamat, Robert. 

Robert Jomar Malate (54:25):

Sige, salamat, Jeremy.